top of page

Schrijven met Spirit

Francisca Flinterman

Een half jaar geleden kocht ik de online cursus Schrijven met Spirit van Janneke Leber. Ik wilde zo graag meer geïnspireerd schrijven, me meer bewust zijn van eventuele boodschappen van ‘boven’. Ik heb er lang over gedaan, ongeveer eens in de maand een lesje. Ik liet me vooral tegenhouden door mijn eigen ongeloof, mijn angst dat het me niet zou lukken. Een alsmaar terugkerend thema bij mij.


Vanochtend heb ik eindelijk de laatste les afgerond: het daadwerkelijke ‘schrijven met spirit’. De opdracht was op papier een urgente vraag te stellen aan Spirit, in een afgestemde staat en op een open, niet oordelende manier, en dan te kijken wat voor antwoord je al schrijvend krijgt. In woorden, beelden of anderszins. Het antwoord van Spirit kan je in een andere kleur of op een andere bladzijde, of, zoals ik deed, met een inspringende kantlijn schrijven. Ik was nog niet begonnen of ik realiseerde me dat dit nu precies is wat ik heel veel heb gedaan bij mijn dagboekschrijverijen. Ik heb in het verleden veel therapieën gevolgd maar heb vaak gezegd dat ik nog het meest gehad heb aan mijn eigen dagboek. Mijn dagboek staat vol met vragen waarop ik vervolgens zelf het antwoord formuleerde, zij het zonder inspringende kantlijn of andere kleur pen.


Ik moet daar dan wel bij zeggen dat ik in mijn dagboek altijd goudeerlijk tegen mezelf was. Niet hangen blijvend in een klaagzang, niet oordelend naar anderen maar me altijd oprecht afvragend hoe het komt dat ik me zus of zo voel en hoe ik met deze of die situatie moet omgaan. Al schrijvend heb ik mezelf en vele situaties onderzocht en daar veel wijsheid in ontvangen. Ik hoefde me niet heel bijzonder af te stemmen op iets; antwoorden popten gewoon in me op. Niet altijd antwoorden die ik graag wilde horen, maar wel antwoorden die me verder hielpen. Zou dat dan schrijven met Spirit geweest zijn? Ik voelde wel dat ik die wijsheid ontving maar dacht er niet bij na van wie of wat. 'God heel diep in mij,' zou Etty Hillesum waarschijnlijk gezegd hebben. Oftewel Spirit in mij. Of Bewustzijn, of Brahman, of welke naam we er ook aan willen geven. Hoe mooi is dat: de kracht en wijsheid van Spirit is gewoon in mij.


Ik moet nu wel om mezelf lachen. Denk vaak dat het over iets heel verhevens gaat, als we het over Spirit hebben. Enerzijds is dat natuurlijk ook zo, anderzijds is het zo’n natuurlijke energie in en om mij heen dat ik daar dagelijks uit kan en mag putten. Het grappige is dat me het laatste jaar vaker gezegd is dat ik een vanzelfsprekende verbinding heb met Spirit. Het verbaasde me want ik ‘voelde’ het niet. Het is een beetje alsof ik de bril zocht die op mijn neus staat, of de zuurstof wilde ruiken die ik inadem. Ik zal nog wel vaker op dit vlak mijn neus stoten; mooi om hier dan op te kunnen terugvallen.


Tegenwoordig schrijf ik best weinig in mijn dagboek. Ik schrijf veel andere dingen maar het echte dagboekschrijven schiet er vaak bij in. Deels komt dat omdat het goed met me gaat en ik een tevreden mens ben, wat natuurlijk heel fijn is. Maar ik heb toch ook nog best wat vragen en verlangens. Ik ga mijn dagboek weer oppakken en er veel vaker in schrijven. Wie weet wat Spirit me allemaal nog te vertellen heeft.

28 weergaven3 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Samsara

De laatste Jo

3 commentaires


Zusje
18 janv.

We noemen het inspiratie, adem van de geest.

Inspiratie, maar wij zijn het, wij zijn het steeds geweest.

J'aime
Francisca Flinterman
Francisca Flinterman
21 janv.
En réponse à

mooi, lief zusje! ❤️

J'aime

Invité
17 janv.

Je ziet het pas als je het door hebt😉

J'aime
bottom of page